به وزیر خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران گوش دهید. او هیچ علاقه‌ای به یافتن حقیقت ندارد. او نقشش را در تکمیل جنایات سازماندهی‌شده‌ی سپاه پاسداران به خوبی بازی می‌کند. تنها وظیفه‌ی او عادی کردن این جنایت و بیرون کشیدنش از پرونده‌های جنایی بین‌المللی‌ست. متوجه می‌شوید که خود نیز بر عمدی بودن این جنایت باور دارد اما می‌گوید صلاح نیست اما می‌گوید پرونده را ببندید.
او می‌گوید “حقیقت هیچ‌گاه مشخص نخواهد شد.” یافتن حقیقت اولین قدم در جبرانی‌ست که کشورهای متضرر، در مذاکرات، دنبال می‌کنند. در مذاکرات جمهوری اسلامی از خطای انسانی حرف می‌زند اما پشت درهای بسته سناریوهایی خلاف ٱن مطرح می‌کند.
جمهوری اسلامی مکررا سوء نیت خود را در روند تحقیقات و مذاکرات نشان داده است. ما به صراحت می‌گوییم، در زمان انتشار گزارش نهایی جمهوری اسلامی، حقیقت فاش نخواهد شد و این حکومت علاقه‌ای به بازخواست آمران و عاملان ندارد. خواسته‌های ما از دولت‌های متضرر و دولت کانادا چنین است:
۱. جامعیت و دقت گزارش نهایی جمهوری اسلامی را با استفاده از تمام اطلاعات موجود بررسی کنید.
۲. قبل از آن‌که سخن از خواسته‌های دیگر به میان بیاید، محور مذاکرات با جمهوری اسلامی را یافتن حقیقت بگذارید.
۳. اگر جمهوری اسلامی از گفتن حقیقت سر باز می‌زند پرونده را به سازمان جهانی هوانوردی غیرنظامی و دیوان بین‌المللی دادگستری ببرید.
۴. برای یافتن حقیقت و بازخواستِ جمهوری اسلامی نسبت به تمام جزییات جنایت PS752، به طور کامل به بند یازده قطعنامه‌ی مونترآل پایبند باشید.
۵. سپاه پاسداران را در لیست گروه‌های تروریستی بگذارید و قانون مگنتسکی را نسبت به آمران و عاملان این جنایت از جمله وزیر خارجه‌ی جمهوری اسلامی فعال کنید.
۶. با خواسته‌ی انجمن خانواده‌های جانباختگان نسبت به تشکیل تیم حقوقی مستقل در کانادا موافقت کنید.
