گردآوری شده توسط داود
علیرضا دبیر، قهرمان سابق کشتی و رئیس فعلی فدراسیون کشتی ایران، در سال‌های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است؛ نه فقط به‌خاطر سوابق ورزشی، بلکه به‌واسطه مواضع سیاسی و سبک مدیریتی‌اش که بیش از ورزش، در خدمت جمهوری اسلامی است.
۱. نزدیکی به ساختار قدرت
دبیر به جای تمرکز بر رشد کشتی، بیش از حد به سیاست نزدیک شده است. حضور او در مراسم رسمی، دیدارهای سیاسی و مواضعش علیه برخی ورزشکاران یا منتقدان، این تصور را ایجاد کرده که مدیریت او تحت تأثیر منافع حکومتی است.
۲. حمایت بی‌قید و شرط از نظام
دبیر بارها از جمهوری اسلامی و رهبر آن حمایت کرده و تأکید کرده کشتی باید “ارزش‌محور” و “در خدمت انقلاب” باشد. این مواضع، انتقادهایی درباره دخالت سیاست در ورزش به دنبال داشته است.
۳. رفتار و ادبیات تند
در برخی مصاحبه‌ها و اظهارنظرها، دبیر ادبیات جنجالی و گاهی تحقیرآمیز داشته است. همین مسئله باعث شده برخی او را بیشتر یک چهره حکومتی و ایدئولوژیک بدانند تا یک مدیر ورزشی بی‌طرف.
۴. اجبار به حضور در مراسم حکومتی و مذهبی
ورزشکاران در فدراسیون تحت ریاست دبیر، برای شرکت در مراسم حکومتی و دینی مانند دعای کمیل، راهپیمایی ۲۲ بهمن، یا دیدار با رهبر جمهوری اسلامی ملزم می‌شوند. عدم حضور یا مخالفت می‌تواند بر انتخاب در اردوها یا اعزام‌های بین‌المللی تأثیر بگذارد.
این حضور اغلب به‌عنوان شاخص “التزام” و وفاداری فرهنگی ارزیابی می‌شود (IranWire).
۵. محدود کردن آزادی بیان ورزشکاران
دبیر در نشست‌های رسمی و اردوهای تیم ملی اعلام کرده ورزشکاران حق اظهار نظر سیاسی ندارند و تمرکز آن‌ها باید روی کشتی باشد (DW فارسی).
او گفته: «کشتی‌گیران نباید درباره مسائل سیاسی یا مدیریتی اظهار نظر کنند … شما وظیفه‌ای جز تمرین و کشتی‌گرفتن ندارید.»
۶. فضای ایدئولوژیک در فدراسیون
چیدمان مدیریتی در فدراسیون کشتی با نهادهای امنیتی، بسیج و سپاه همسوست. دبیر تأکید کرده کشتی باید در خدمت ارزش‌های انقلاب و اسلام باشد، نه صرفاً ورزش.
۷. تضعیف ورزشکاران مستقل یا منتقد
برخی ورزشکاران و مربیان که گرایش سیاسی متفاوت دارند یا سکوت اختیار می‌کنند، با حذف، محرومیت یا محدودیت مواجه شده‌اند.
نمونه‌ها:
- سجاد غلامی: آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم، به دلیل تزریق سرم بدون هماهنگی، دیسکالیفه شد و احتمالاً دو سال محرومیت گرفت (خبرورزشی).
- ممنوعیت همکاری با رسول خادم: ورزشکارانی که سابقه همکاری یا حمایت از خادم داشتند، حذف یا محدود شدند (IranWire).
۸. مواضع سیاسی آشکار دبیر
دبیر در چند گفتگوی رسانه‌ای از ساختار نظام حمایت کرده و خود را مدافع ارزش‌های انقلابی معرفی کرده است (ایران آنلاین).
او گفته: «کشتی محل وفاق است نه نفاق؛ نمی‌گذارم اینجا کسی کار سیاسی کند.»
۹. نتیجه‌گیری
با وجود شعار رسمی «ورزش از سیاست جداست»، در عمل ورزش تحت مدیریت علیرضا دبیر ابزار سیاست و ایدئولوژی شده است. آزادی ورزشکاران محدود شده و اعتماد عمومی به سلامت رقابت‌ها آسیب دیده است.
برخی ورزشکاران به دلیل همکاری با شخصیت‌ها یا نهادهای خارج از ساختار رسمی منزوی یا ممنوع‌التعاون شده‌اند. فضا به‌گونه‌ای تنظیم شده که انتقاد یا مخالفت با دبیر، می‌تواند به حذف، محرومیت یا محدودیت عملکرد منجر شود.
ادامه دارد…
